Η Ελληνική Σημαία έχει πέντε λουρίδες μπλε και τέσσερις λευκές, και στην κορυφή έχει το σταυρό. Οι μπλε αντιστοιχούν με τις συλλαβές Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α, και οι λευκές με το Η-ΘΑ-ΝΑ-ΤΟΣ . Ο σταυρός συμβολίζει το “ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ” που ανέφερεν ότι είδε στον ουρανό ο Μέγας Κωνσταντίνος . Τα χρώματα συμβολίζουν τη μπλε βράκα που φορούν οι νησιώτες μας και το λευκό της φουστανέλας των ορεινών και των {Τσολιάδων}.
Η επίσημη κρατική Σημαία έχει γύρω γύρω κρόσια , που συμβολίζουν τις ψυχές των πεσόντων υπέρ της πατρίδος . Εύχομαι δε να μην ξανασυμβούν κρούσματα βεβήλωσης του Εθνικού μας συμβόλου, γιατί είναι προσβολή σ’αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι . Είναι επίση προσβολή στον ηρωικό τσολιά “Κώστα Κουκίδη” , που ήταν φρουρός της στις 27 Απριλίου 1941 και που όταν οι Γερμανοί τον διέταξαν να κατεβάσει την Ελληνική Σημαία στην Ακρόπολη για να ανεβάσουν τη μισητή Σβάστικα με τον αγκυλωτό σταυρό, την κατέβασε από τον ιστό της , τυλίχτηκε με αυτήν και πήδησε από τον “Ιερό Βράχο” {Μνημείο της Ανθρωπότητος}, μη αντέχοντας στην ταπείνωση της παράδοσης της ένδοξης Ελληνικής Σημαίας . Το γεγονός αυτό δεν έγινε αμέσως και ευρέως γνωστό γιατί ο ελεγχόμενος από τις κατοχικές δυνάμεις τότε τύπος το απεσιώπησεν. Η επίσημη αναφορά έγινε από την αγγλική εφημερίδα “Daily Mail” στις {9 Ιουνίου 1941} από το συντάκτη της “Νίκολας Χάμοντ” σε ανταπόκρισή του από το Κάϊρο. Το έτος {2001} ο Δήμος Αθηναίων ανήγειρε στην Ακρόπολη μαρμάρινη στήλη στη μνήμη του ηρωικού εύζωνος “Κωνσταντίνου Κουκίδη” .

Εν συνεχεία δυο ηρωικά ελληνόπουλα ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος {Λάκης} Σάντας , {25 ετών τότε φοιτητές} κατέβασαν αυτή τη μισητή σημαία από την Ακρόπολη εν ίδει εκδίκησης -κατά κάποιο τρόπο- του Κ. Κουκίδη που με τον ηρωικό του θάνατο πέρασε στην αθανασία !... Τα ονόματα των ηρωικών...δραστών αυτής της πράξης τα δημοσίευσε πρώτη η εφημερίδα “Ριζοσπάστης” στις {25 Μαρτίου 1945}. Το ηρωϊκό αυτό κατόρθωμα επετεύχθη τη νύχτα του Σαββάτου της {31^ης Μαϊου 1941}, και όταν το πρωϊ ξύπνησαν οι Αθηναίοι , είδαν με αγαλίαση να κυματίζει μόνη της η Γαλανόλευκη Σημαία μας στην Ακρόπολη . Ο δε κατευθυνόμενος από τους ναζί τύπος με πρωτοσέλιδα κατεφέρετο εναντίον των δραστών που υπεξήρεσαν την ... τιμημένη Σημαία του Γ’ Ράϊχ ! Αναφέρω χαρακτηριστικώς δύο αποσπάσματα από την εφημερίδα “η βραδυνή”, της Δευτέρας {2- Ιουνίου 1941}:

1. “Δεν είναι δυνατόν να ήσαν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπεξήρεσαν εν ώρα νυκτός την Γερμανικήν Σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν επί της Ακροπόλεως , παραπλεύρως της Εθνικής μας Σημαίας . Πάντως δεν είναι δυνατόν να ήσαν Ελληνες που αγαπούν το Εθνος των...”

2. “Το Ελληνικόν Εθνος απεδέχθη την Σημαία του Νέου Ράϊχ που εδημιούργησεν η μεγαλοφυής διάνοια του Αδόλφου Χίτλερ...” .

Ενα ακόμα παράδειγμα ηρωισμού και αυτοθυσίας είναι και αυτό του Κρητικού Σπύρου Καγιαλέ – Καγιαλεδάκη, που στις {9 Φεβρουρίου 1897} όταν κατόπιν του βομβαρδισμού των Κρητών επαναστατών στο Ακρωτήρι των Χανίων, από το στόλο των Μεγάλων Δυνάμεων, μια οβίδα έσπασε τον ιστό της Σημαίας μας , τη σήκωσε με τα χέρια του μεταβάλοντας το σώμα του σε ιστό. Προς τιμήν του δε ο Ιταλός ναύαρχος “Κονεβάρο”, βλέποντας από τη ναυαρχίδα του την ηρωική αυτή πράξη διέταξε την παύση του βομβαρδισμού. Αρχηγός της Επανάστασης ήταν ο Οπλαρχηγός Αντώνης Σήφακας , και μέλη της οι : Ελ.Βενιζέλος , Νίκος Πιστολάκης, Γιώργος Μυλωνάκης , Χαράλαμπος Παπαδάκης και Κώστας Φούμης.

Μεγάλες τιμές δικαιούται και ο ξεχασμένος από τους ιστορικούς , Ελληνας πρωθυπουργός Α. “Κορυζής” που αυτοκτόνησε στις 18 Απριλίου 1941, για να μην υπογράψει αυτός το Πρωτόκολλο παράδοσης της Ελλάδος στους Γερμανούς . Ενα ακόμα παράδειγμα ήθους και πατριωτισμού ήταν επίσης και ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρύσανθος {κατά κόσμον Χαρίλαος Φιλιππίδης} που είχε ξεσηκώσει τον ελληνικό λαό τον Οκτώβριο του 1940 καλώντας τον να προτιμήσει το θάνατο από τη σκλαβιά , και το 1941 καλώντας τον σε πόλεμο υπέρ βωμών και εστιών. Ο Μακαριστός Χρύσανθος αρνήθηκε να παραστεί στην παράδοση της Αθήνας στους κατακτητές λέγοντας ότι :

“Καθήκον του Αρχιεπισκόπου είναι απελευθέρωση της πόλης και όχι η παράδοσή της”. Μετά από λίγες ημέρες , αρνήθηκε να ορκίσει και την προδοτική κυβέρνηση του “Τσολάκογλου”, λέγοντας στον Γερμανό Φρούραρχο “φον Στούμε” ότι : "Δουλειά μου είναι να ορκίζω κυβερνήσεις που εκλέγει ο λαός και όχι ο κατακτητής” ! Κατόπιν αυτών τον έπαυσαν από Αρχιεπίσκοπο και ανέλαβεν ο Αρχιεπίσκοπος για όλες της δουλειές , κατόπιν δε και Αντιβασιλέας "Δαμασκηνός”, κατά κόσμον “Δημήτριος Παπανδρέου”. Ολως δε περιέργως , η Ελληνική Εκκλησία δεν αναφέρεται και δεν μνημονεύει τον αδάμαστο αυτόν πατριώτη Ιεράρχη Χρύσανθο ! Αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους ήρωες από τους προσκυνημένους . Δυστυχώς δε για την Ελλάδα επέπλευσαν οι τελευταίοι . Οπως είναι γνωστό οι φελλοί και τα κόπρανα επιπλέουν .

Ενα θαυμάσιο λαϊκό άσμα που εκφράζει αυτή την πραγματικότητα , και που ερμηνεύει υπέροχα μέσα από τα φυλοκάρδια του ο Γιώργος Νταλάρας αναφέρει ότι : “Οσοι αξίζαν για κρεμάλα στα ψηλά και στα μεγάλα , κι’ οι λεβέντες και οι άντρες μ’αίμα βάψανε τις μάντρες".